七律 秋望

桑蚓

七律   秋望          (上平十五韵)             （一）                雏鸦底事噪孤枫，惊落残笺片片红。                           篱菊憾无蜂蝶伴，柳堤嗟失黛烟笼。                            一汀白苇抽新穗，几叶绯霞送过鸿。                            问讯伊人心累否，倚身秋水哪飘篷？             （二）            沾蒿覆草露初浓，秋意催人不用钟。                         坡上白棉云簇簇，田间黄黍浪重重。                           刈收偏少年轻态，采撷何持衰迈容？                         斯景惹人忧喜半，但祈官价莫伤农。             （三）             揽胜何须看大江，平湖秋色昵鸿庞。                         馨香桂岸人相对，翻白蓼汀鹭唤双。                         波映落霞氲绛浪，妹哼新曲带吳腔。                         诗仙若幸临斯景，一醉酣然忘蜀邦。             （四）                新晨底事雨频催，应是秋光恨我迟。                         枫泪殷殷浓胜酒，菊葩郁郁烈如栀。                         雁横竹岭衔云去，客揖松寮载醉辞。                      怪道参军多眷恋，几番诏唤不思离。             （五）                最恼高风催雁归，落桐簌簌雨霏霏。                           长堤柳失婆娑态，枯泽蕸褪碧绿衣。                            黄蝶旋篱悲菊小，青鸦噪树怨枝稀。                         愀怆几度凭鸪诉，问讯南山蕨可肥？             （六）             信是灵山鹤寄书，秋翁邀我访林庐。                         风删落木凭裁剪，雁牧行云任卷舒。                      逗鸟酒幡青影乱，听箫黄犊老蹄徐。                         我询洗耳泉边树，可晓巢由栖那墟？             （七） 谁将秋色向天租，画卷一帘妆碧湖。                      波映横岗红夹翠，气弥金桂馥兼酥。                         斜阳屏暖遨苍鹭，暮鼓声悠伴鹧鸪。                        欲把禅音揉入水，携归浊世化醍醐。                   （八）             烟沉远岫霭笼畦，古道徊惶满目凄。                            几处鸦嗥风虐柳，一池荷颓叶淤泥。                         断肠鸿唳声尤怨，失庇鸳呼径欲迷。                           我问长亭知与否，伊人何处听鸪啼？                   （九）                秋日登高好遣怀，蛮藤杖并竹衣鞋。                      露凝松柏妆枯岭，霞映枫栌靓褐崖。                      曳竹犹吟贤哲句，瘦溪堪照倔形骸。                      身欹樗栎轻相问，斯处有无三径斋？             （十）         揖别临云三界石，吟鞭再向读书台。                      幽深竹径黄花瘦，迤逦松冈旧雁徊。                      太白溪兰生嫩蕊，参军营石复苍苔。                      痴痴竟失归程路，幸有青鸦唱老槐。            （十一）          谁言秋色逊三春，慷慨物华尤醉人。                      雾岭茶姑歌袅袅，平湖漁妹桨粼粼。                      翻飞稻浪如金涌，馨馥桂葩赛酒醇。                        更看天边霞染处，一行鸿影过烟津。            （十二） 层峦信步手牵云，雁阵横天一字分。                      金菊溢香花淡雅，苍松滴露墨清芬。                      激情枫火燃朝旭，惬意炊烟逸霭裙。                      掬口山溪如啜酒，心头诗韵跃欣欣。             (十三) 侧侧西风倦倚门，离离蒿草锁孤村。                           枫头已绝雏鸦迹，黍阵遍遗野豕痕。                         一抹残霞笼血岭，几声惊鹜唳黄昏。                         欲凭归雁捎书信，报个平安慰子孙。            （十四）          草萎蒿枯蟋语寒，长堤踌躇倍心酸。                      高风催雁声声楚，疾雨敲荷片片残。                      失怙雏鸳惊水冷，系舟渔妹恨衣单。                      凄凉景惹相思念，今夜梦魂何处安？            （十五）             寻幽觅景赏秋山，兴致盎然步步攀。                      枫扮红妆迓醉客，竹摇浓翠悦过鹇。                      菊花娇逸三千态，涧水轻盈十八湾。                      呖呖鹧鸪犹嘱我，年年此季望君还。 注1:横岗,指鄂东武穴市北部横岗山;     平湖,指横岗山下的梅川水库，国家级水利风景区;     读书台,位于武穴市北部一尖山簏,为南朝刘宋文人鲍照隐居读书      处。     三界石,位于一尖山光明顶，以一石划分圻.黄.广三县。 注2:太白溪，据考唐诗人李白曾数次登临－尖山;     参军营石,据考一尖山现存鲍照营垒旧址。